قبل از روی کار آمدن اینترنت و فراگیر شدن شبکه های اجتماعی تمامی تماس ها و مکالمات از طریق تماس ها و پیامک ها تلفنی سیم کارت صورت میگرفت و خط ها دائم اشغال و در حال مکالمه بودند و از طرفی مزاحمت ها تلفنی در آن زمان بیداد میکرد چراکه اینستاگرام و یا توییتری وجود نداشت که از طریق دایرکت و پیام خصوصی این ارتباط به وجود بیاید و گوشی تنها ابزاری برای برقراری تماس بود به همین دلیل میتوان گفت مزاحمت های تلفنی آن روزها به یکی از دغدغه های افراد تبدیل شده بود و به همین دلیل مراجع قانونی به شکل جدی پیگیر این داستان شدند و قوانینی سخت در رابطه با این دسته از افراد مریض وضع نمودند و آن ها که همیشه دنبال راهی برای فرار از مجازات و ادامه ی فعالیت کثیفشان هستند اقدام به ادامه ی این مزاحمت ها با سیم کارت فرد دیگری کردند که هنگام پیگیری قضایی و قانونی دیگر پای آنها در میان نباشد

با توجه به فراوانی تخلفات انجام شده با سیم کارت های بدون هویت، " طرح ساماندهی سیم کارت ها " برای جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی راه اندازی شد. این طرح با ایجاد ساز و کار آسانتر، امکان دسترسی افراد به برخی اطلاعات مانند تعداد و شماره سیم کارت های ثبت شده به نام اشخاص را فراهم کرده و در تلاش است تا از این طریق از حجم عمده این نوع تخلفات بکاهد.

به همین منظور افراد می توانند با مراجعه به منوی "حقوق کاربران " در وب سایت سازمان تنظیم و مقررات و ارتباطات رادیویی در بخش "گزینه استعلام مشترکین" تعداد سیم کارت هایی که به نامشان ثبت شده است را استعلام نمایند. این سامانه که کمک می کند تا افراد از تعداد سیم کارت هایی که به نامشان ثبت شده آگاهی پیدا کنند امکان مشخص نمودن شماره های ثبت شده را نخواهد داشت.

با توجه به جرائم اینترنتی و سوء استفاده از سیم کارت ها، معمولا اشخاص علاقمند به دانستن شماره می باشند که برای آگاهی از شماره های ثبت شده، کاربر لازم است به سامانه دولت همراه مراجعه کند.

آدرس اینترنتی سامانه دولت به نشانی https://mob.gov.ir برای آگاهی از تعداد خطوط ثبت شده تلفن همراه و ثابت به نام مشترک می باشد. مشترکان باید با کدملی و شماره همراهی که به نام آنها می باشد، به سامانه دولت وارد شده و گزینه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی را انتخاب کنند. سپس با انتخاب " تعداد خطوط مشترکین تلفن ثابت و سیار " باید شماره تلفن خود را وارد کنند تا پیامکی حاوی تعداد و شماره سیم کارت هایی که به نام مشترک می باشد، برایشان ارسال گردد.

با توجه به اتصال سامانه سلب امتیاز مالکیت سیم کارت به سامانه دولت ، مشترکان می توانند علاوه بر مراجعه به سامانه دولت به نرم افزار مدیریت اپراتور خود هم دسترسی داشته باشند. این تلفیق این امکان را به مشترکان می دهد که در صورت لزوم، نسبت به مسدود سازی سیم کارت هایی که در اختیارشان نیست، اقدام نمایند.

برای سلب امتیاز، لازم است کاربران ابتدا درخواست خود مبنی بر سلب امتیاز مالکیت سیم کارت را به اپراتور مربوطه ارسال نمایند. اپراتورها نیز بعد از بررسی سیستماتیک با ارسال رمز یک بار مصرف ( OTP ) به شماره مشترک، احراز هویت کاربر را انجام می دهند که در صورت تطبیق مالکیت سیم کارت با اطلاعات فرد متقاضی، درخواست سلب امتیاز، ثبت و تایید می گردد.

با توجه به این که مسئولیت هر خط یا سرویس ارتباطی که به نام مشترک می باشد، شخصا با خود او بوده و عواقب ناشی از سوء استفاده از آن با مالک قانونی سیم کارت است، لازم است کاربران ضمن دقت در حفظ و نگهداری سرویس های ارتباطی،نسبت به استعلام تعداد خطوطی که به نام آنهاست، اقدام کرده و در صورت لزوم نسبت به غیر فعال سازی خطوطی که از آنها استفاده نمی کنند، اقدام نمایند.

به طور عادی تمامی افراد صاحب یک سیم کارت هستند اما گاهی برخی سیم کارت های خود را به دسته های کاری خانوادگی دوستی و… تقسیم میکنند و ترجیح میدهند هر گروه از افرادی که با آنها در ارتباطند شماره ی مخصوص خود را داشته باشند از این رو چند سیم کارت به نام هر شخص واحد وجود دارد اما سوال این است که ایا هیچ محدودیتی در تعداد سیم کارت هایی که به نام هر شخص حقیقی میباشد وجود ندارد؟ تا انتهای این محتوا با ماه همراه باشید تا علاوه به ارائه ی یکسری اطلاعات درباره ی اپراتورها به بررسی سوال مطرح شده ی محدودیت واگذاری سیم کارت بپردازیم

اولین سیم کارت های واگذاری شده در کشور، مربوط به اپراتور همراه اول می باشد که در حال حاضر به عنوان بزرگترین اپراتور در داخل کشور مشغول به فعالیت است. در سال 85 اپراتور ایرانسل به عنوان دومین اپراتور، وارد میدان رقابت شد که به زودی توانست با ارائه سیم کارت های ارزان تر در زمان کوتاهتر، کاربرانی وفادار برای خود دست و پا کند. رایتل نیز سومین اپراتور فعال در کشور می باشد.

فعالیت اپراتورها و دارندگان پروانه ارائه خدمات ارتباطی زیر نظر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی بوده و آنها موظف به تبعیت از قوانین ابلاغی این سازمان می باشند.

 درست است بر اساس قانون، هر شخص بالای 18 سال که تابعیت جمهوری اسلامی را داشته باشد، می تواند نسبت به خرید و ثبت سیم کارت در کشور اقدام نماید؛ ولی در خصوص تعداد سیم کارت های قابل خریداری برای هر فرد حقیقی محدودیت هایی وجود دارد. بر اساس مصوبه کمیسیون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی هر شخص حقیقی می تواند حداکثر 10 سیم کارت را با کد ملی خود ثبت نماید. البته اشخاص حقوقی مانند نمایندگان رسمی شرکت ها، برای ثبت سیم کارت به نام شرکت هیچ محدودیتی نخواهند داشت.

اتباع غیر ایرانی نیز می توانند با ارائه مدارک شناسایی معتبر مانند گذرنامه، کارت اقامت، کارت هویت، کارت سبز و یا کارت پناهندگی به طور همزمان سه سیم کارت فعال از مجموع تمامی اپراتورهای تلفن همراه به نام خود ثبت کنند.

از آن جا که ثبت کننده سیم کارت قانونا مالک آن بوده و مسئولیت حفظ و نگهداری سیم کارت بر اساس قانون فقط با مالک است، مالکان دقت نمایند که در صورت بروز هرگونه

سهل انگاری، ممکن است دچار صدمات جبران ناپذیری گردند.به همین خاطر نهادهای نظارتی همواره به مشترکان هشدار می دهند که سیم کارت های خود را در اختیار افراد ناشناس قرار ندهند،چرا که در صورت استفاده غیر قانونی و وقوع جرم، تنها مالک سیم کارت مسئول خواهد بود.